تیروزین در ادرار

تیروزین کریستالی در ادرار اسیدی می باشد.شکل میکروسکوپی آن سوزن های ظریف به صورت مجتمع بی رنگ تا زرد می باشند . تیروزین در قلیا محلول می باشد.از نظراهمیت بالینی ، در بیماری های کبدی و آمینواسیداوری به ندرت در ادرار دیده می شود.این مجتمع های سوزنی ، به خصوص در مرکز سیاه رنگ هستند.

کریستال های تیروزین در HCL محلول و در اسید استیک نامحلول می باشند.

جهت مشخص کردن کریستال تیروزین در رسوب  ادرار :

ابتدا آلبومین ادرار را به وسیله ی حرارت دادن یا با اسید استیک رسوب می دهیم . سپس ادرار را صاف و تبخیر می کنیم تا حجم کمی از آن باقی بماند. PH مقداری از ادرار را رو ی7-6.8 برای تیروزین تنظیمی می کنیم ، سپس نمونه را  در یخچال سرد نموده و کریستال های موجود را مورد بررسی قرار می دهیم.

آزمایش تیروزین :

معرف مورنر : فرمالین ، آب مقطر و اسید سولفوریک غلیظ به نسبت های 1 : 45 : 55

3 میلی لیتر معرف مورنر + رسوب کریستالی ..... تا دمای جوش حرارت می دهیم  . کریستال های تیروزین رنگ سبز از خود نشان می دهند.

 روش شیمیایی برای تشخیص تیروزین :

محلول های مورد نیاز :

اسید نیتریک 2.63 نرمال ( 10 میلی لیتر اسید نیتریک را با آب مقطر به حجم 50 میلی لیتر می رسانیم)- نیتریت سدیم 2.5% - نیتروز نفتل 0.1% ( 100 میلی گرم نیتروز نفتل را با اتانول 95% به 100 میلی لیتر می رسانیم )

روش کار :

3-4 قطره نیتروز نفتل + 4-3 قطره نیتریت سدیم .... مخلوط کرده . سپس 1 میلی لیتر اسید نیتریک تهیه شده  اضافه نموده و به دنبال  آن 0.2 میلی لیتر ادرار ... بعد از 5 دقیقه : بررسی رنگ حاصله :

رنگ زرد : منفی

نارنجی کمرنگ : trace

نارنجی پررنگ : مثبت

مرجع : آزمایش کامل ادرار همراه با تضمین کیفیت در آزمایشگاه تجزیه ادرار  مولف : دکتر صدیقه شمس و همکاران